سایت مدیریت حوزه علمیه خواهران استان قم

به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه، سومین نشست از سلسله نشست‌های اخلاقی با حضور استاد حوزه و دانشگاه، حجه الاسلام والمسلمین معصومی در مدرسه علمیه حضرت فاطمه الزهرا(سلام الله علیها)قم برگزار شد.

حجه الاسلام والمسلمین معصومی با اشاره به خلاصه مباحث جلسات قبل مبنی بر اینکه علم به آفات و مضرات گناه، جهت دوری از گناه کافی نیست و اعمال ما تابع علم ما نیستند، گفت: ما طلبه ها آمده ایم تا علوم اسلامی را یاد بگیریم و عمل کنیم و چون بیشتر از مردم عادی، با معارفی که وجود مبارک پیامبر اکرم(صل الله علیه و آله و سلم) آورده اند آشنا هستیم لذا باید بیشتر از مردم عادی ملتزم باشیم.

وی افزود: وجود مبارک پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله و سلم) سه خصلت داشت: خوب می‌دانست، خوب عمل می‌کرد، خوب ابلاغ می‌کرد، ما طلبه ها هم باید خوب درس بخوانیم تا خوب بدانیم که اگر ندانیم نمی‌توانیم عمل کنیم، در مرحله بعد خوب عمل کنیم، وقتی آثار نماز شب را می‌دانیم به آن عمل کنیم و خوب هم عمل کنیم، نه با سستی و بی‌حالی و در مرحله آخر خوب ابلاغ کنیم. اما وقتی در حالات خودمان دقت می‌کنیم می‌بینیم با وجود علم، عمل نمی‌کنیم.

ایشان در ادامه با بیان تعریف عمل و خصوصیات آن گفت: عمل، وارد کردن انرژی بر چیزی جهت غلبه بر وزن آن و جابجا کردن آن است. لذا برای انجام هر عملی صرف انرژی و مقابله  لازم است تا تغییر و حرکت اتفاق بیفتد. در اعمال عبادی نیز باید بدانیم اولاً: همچون دیگر اعمال، نیاز به صرف انرژی و مقاومت داریم، ثانیاً بدانیم از کجا به کجا میخواهیم حرکت کنیم؟ ویژگی دیگر عمل، ماندگاری اعمال است. این ما هستیم که سوار بر قطار زمان، در حال گذر هستیم، ولی اعمال ما عینا حفظ می‌شود به نحوی که اگر عقب برگردیم اعمال گذشته مان را عینا مشاهده خواهیم کرد.

استاد حوزه و دانشگاه، ضمن قرائت آیات و روایات مربوطه در راستای حفظ اعمال و مشاهده عین عمل در روز قیامت بیان کرد:  انسان یک موجود ممتد است ولی به دلیل اینکه سوار بر قطار زمان در حال حرکت است و به گذشته توجه ندارد و فقط انتهای مسیر را می‌بیند، متوجه ممتد بودن وجودش و حفظ اعمال نیست. اینکه خداوند متعال می‌فرماید: و وجدوا ما عملوا حاضرا: هر عملی که انجام دادند، حاضر می‌یابند، به همین مطلب اشاره دارد که خداوند متعال، روز قیامت انسان را از قطار زمان پیاده می‌کند تا اعمالش را عیناً مشاهده کنند، پس انسان، عین عمل را در همان زمانی که انجام شده است با تمام خصوصیاتش حاضر می بیند. نه اینکه جزای عملش را ببیند. لذا هویت انسان به تمام این گذشته ای است که او را به اینجا رسانده است و این نوع نگاه به اعمال که همیشه حاضرند، و قیامت بر اساس اعمال ما برپا خواهد شد، در نوع عملکرد ما تاثیر دارد. چه ما بدانیم چه ندانیم، چه یادمان بیاید چه نیاید.