به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه، پیرو طرح مصاحبه با مادران حوزوی دارای فرزند، به مناسبت هفته ملی جمعیت، مصاحبه ای با خانم حسنی عباسی دانش پژوی سطح دو مدرسه علمیه صالحات برگزار شد.
شایان ذکر است که خانم عباسی فعلا یک فرزند دارد اما وی متولد سال 1381 بوده و بخاطر تحصیل، حق مادر شدن در سنین جوانی را از خود سلب ننموده، به همین جهت از ایشان تقدیر به عمل آمد.
متن مصاحبه:
لطفا خودتون رو معرفی کنید و بفرمایید چند فرزند دارید؟
خانم حسنی عباسی
متولد 1381
دارای یک فرزند
در حال تحصیل سطح 2 مدرسه علمیه صالحات
-پس از ازدواج تصمیم داشتید صاحب چند فرزند شوید ؟ الان نظرتون درباره چندفرزندی چی هست ؟
در تعداد فرزند به طور دقیق هیچوقت تصمیمی نگرفتم اما قصد بر فرزند آوری دارم.
- آیا همسرتان با شما هم نظر بود؟
همسرم تعداد زیاد و فضایی برای فرزند در نظر دارد. در کل هر دو بر فرزند آوری به مقدار وسعمان معتقد و هم نظریم.
-از نظر شما تحصیل و اشتغال مادران تا چه اندازه می تواند مانع فرزند آوری شود؟
بالاخره یک خانم باید فرزندآوری اش را با تحصیلش تدبیر و مدیریت بکند تا ضربه ای به تحصیلش وارد نشود. و الا فرزندآوری اش باعث انقطاع از درس می شود.
-چگونه در حال تحصیل، رسیدگی به فرزندان تان را مدیریت کردید؟ (کمک گرفتن از دیگران، مرخصی تحصیلی، طولانی تر کردن زمان تحصیل، کمک داوطلبانه اطرافیان، هماهنگی با همسر و..)
اولا درس مجازی به اینکه فرزند بیاورم خیلی کمک کرد و بعد هم که حضوری شد هم دخترم بزرگتر شده بود و هم از مربی برای کلاس رفتن استفاده کردم.
-کیفیت برنامه های مدارس و مطالب آموزشی تا چه انداره کمک کار و انگیزه بخش در این هدف و میسر(فرزند بیشتر)، شما را یاری دادند؟
بله اولا انگیزه بخشی مدرسه بالاخص از سوی مدیر محترم مدرسه صالحات و ثانیا همراهی های بی دریغ اطرافیان برای ساعت های آموزشی و مربی خوب برای مهد، خود تشویقی برای فرزندآوری است.
- آیا جنسیت فرزند برای شما و همسرتون مهم بود؟
تمایل من کمی به دختر بود اما همسرم برایش تفاوتی نداشت.
-با ذکر شرایط خود( تحصیل، تعداد فرزندان و جنسیت آنها) بیان کنید، چه محاسن و مشکلاتی در زندگی احساس می کنید؟
همراهی بی دریغ همسر و پدر و مادرم نسبت به تحصیل بنده که تحصیل را برای من چیزی مازاد نمی دانند و از هرگونه کمک برای هموار سازی این مسیر دریغ نمی کنند، از محاسن بزرگ زندگی من برای تحصیل است. اینکه نه تنها همسرم مانع نیست بلکه کمک حال و همراه است که من در این مسیر کم نیاورم باعث میشود با قوت مسیرم را ادامه دهم.
اما مشکلی که در این مسیر وجود دارد اینکه از طرفی مهمانی ها و توقعات فامیل نسبت به حضور من در آن مراسم میتواند از مشکلات مسیر تحصیل بنده به شمار برود.
-از نظر شما مدارس علمیه تا چه اندازه در رسالت افزایش جمعیت موفق بوده اند؟ در این باره چه پیشنهادی دارید؟
آنچه که از طلاب و مادر و خانم های طلبه میدانم آن است که هیچ مرخصی و همراهی برای فرزندآوری با آن ها نمیشده و مرخصی و همراهی های آموزشی نکته مهمی برای تشویق است. و اما پیشنهاد بنده آن است که با مادری که فرزند می‌آورد در بارداری و شیردهی بیشتر از اینکه مرخصی داده و مادر را از درس منفک کنند و شروع دوباره را برای او سخت کنند، درس مجازی، صوت کلاس ها، و یا اولویت بندی در حضور در کلاس های اصلی و چشم پوشی از غیبت در کلاس های جانبی را برای کمک به مادر محصل به کار گیرند.
