به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه، معاونت فرهنگی مدیریت استان قم به مناسبت هفته جمعیت با طلاب واساتیدی که بیش از 4 فرزند دارند، مصاحبه ای ترتیب داد که در این مجال مصاحبه با خانم حکیمه احسانی از دانش پژوهان مدرسه علمیه آیت الله ایروانی ره تقدیم حضور می گردد:

1.ابتدا خودتون رو بطور کامل معرفی نموده و بفرمایید که چند فرزند دارید.

 نام: حکیمه

نام خانوادگی: احسانی

سال تولد: ۱۳۶۱

تعداد فرزند: ۵ فرزند

تحصیلات: کارشناسی ارشد  و سطح سه حوزه، مدرسه علمیه آیت الله ایروانی (ره)

۲. پس از ازدواج تصمیم  داشتید صاحب چند فرزند شوید؟ ۸فرزند 

۳. آیا همسرتان با شما هم نظر بود؟ بله

   4. در صورت مخالفت همسرتان با فرزند آوری، چگونه با شما هم نظر شد؟  مخالفتی نبود

۵. مانع اصلی تعدد فرزند را چه می بینید؟  مسکن و عدم امکانات رفاهی

6. از نظر شما تحصیل و اشتغال مادران تا چه اندازه  می تواند مانع فرزند آوری شود؟

درس خواندن با افزایش جمعیت تعارضی نداردبلکه آنچه کهمهم است، مدیریت و برنامه ریزی خانواده است.

7. چگونه در حال  تحصیل، رسیدگی به فرزندان تان را مدیریت کردید؟ (کمک گرفتن از دیگران، مرخصی تحصیلی، طولانی تر کردن زمان تحصیل، کمک داوطلبانه اطرافیان، هماهنگی با همسر و..)

فرزندان بزرگتر  کمک شایانی کردند البته همسرم خیلی نقش داشته است.

8. کیفیت برنامه های مدارس و مطالب آموزشی  تا چه انداره  کمک کار و انگیزه بخش در این هدف و میسر(فرزند بیشتر)،  شما را یاری دادند؟

 بنده شخصاً علاقه به  بجه دار شدن داشتم.

9. کدام مساله شما را به داشتن فرزند دوم و سوم و... ترغیب کرد؟

آینده نگری و وظیفه انسانی و اینکه فرزند برکت و هدیه ای از طرف خداوند می باشد.

10. با توجه به‌ تجربیات تان، فاصله مطلوب بین فرزندان چند سال است؟  دو تا سه سال. 

11. آیا جنسیت فرزند برای شما و همسرتون مهم بود؟ خیر

12. با ذکر شرایط خود( تحصیل، تعداد فرزندان و جنسیت آنها) بیان کنید،  چه  محاسن و مشکلاتی در زندگی احساس می کنید؟

 با توجه به مسائل جامعه به لحاظ فرهنگی و اجتماعی، بحث فضای مجازی و عصر ارتباطات، اگر فرد بخواهد فرزندی سالم داشته باشد باید به همه جوانب توجه داشته باشد که البته این مسیرتلاش و زحمت فراوانی می‌طلبد.

13. از نظر شما مدارس علمیه تا چه اندازه در رسالت افزایش جمعیت موفق بوده اند؟ در این باره چه پیشنهادی دارید؟  مدارس  به عنوان یک نهاد اجتماعی بیشتر در بحث تشویق و ترغیب  طلاب تاثیر و اثر گذار بودند. خود طلاب با استفاده از شیوه های تبلیغی و تبلیغ چهره به چهره و حتی موسسه های خودگردان تاثیر بیشتری در جامعه برای افزایش جمعیت داشتند.