به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه علمیه خواهران، سلسله جلسات مجازی اخلاق در قرآن توسط خانم سایری مدیر مدرسه حضرت آمنه سلام الله علیها برای اساتید، کادر و طلاب برگزار شد.
جلسه اول:
ایشان با توجه به آیات جزء ششم نکات زیر را بیان نمود:
1-خداوند به بنده‌هایش فرمان می‌دهد که امانت های الهی را به صاحبشان بدهند.
2-مهم ترین و بزرگترین امانت روح انسان است که در اختیار انسان قرار گرفته و در کالبد جسم خود نمایی می کند.
3-امانت روح از امانت جسم مهم تر است.
4-تمام تلاش‌های دنیا باید برای رسیدن به رضوان الهی باشد و باید سرشار از تقوا باشد
جلسه دوم:
1-حال انسان در آن دنیا به گونه هست که می گوید ( یقول یا لیتنی قدمت له حیاتی)
ای کاش چیزی برای زندگی خودم پیش می فرستادم
انسان بعد از مرگ تازه می فهمد که زندگی واقعی آنجا بوده، وانسان خیلی دیر از خواب غفلت بیدار می شود2-
3-وقتی انسان بعد از مرگ حسرت می خورد که ای کاش توشه زیادی برای آخرت می فرستادم به او ندا میرسد که دیگر راه برگشتی نیست و باید قبل از این ها به فکر چنین روزی بودی .
جلسه سوم:
مَن جاء بهِ الحسنه.....* حضرت آیت الله جوادی در تفسیر آیه
می فرمایند باید حسنه را با خود ببری وقتی در صحنه قیامت حاضر می شود باید بتواند حسنات را با خود ببرد
وقتی انسان حسنات را انجام بدهد ممکن است در هنگام انجام آن گناهان دیگری را انجام دهد و آثار و برکات حسنات را نابود می کند .لذا در آخر چیزی دستش را نمی گیرد و باید حسنات آنقدر در وجود ما محکم شکل بگیرد که دیگر گناهی در دستمان نباشد که بتواند این ها را محو کند و نابود کند به همین دلیل نمی گویند موقع رفتن چه کار کردی بلکه می گویند الان چه کاره هستی و الان چه با خودت آوردی.
رفته رفته نباید حسنات را فراموش کنیم و طوری نباشد که مقطعی عمل کنیم و ما باید موقع رفتن حسنات را با خود ببریم
در این صورت این فرد خوشحال و شادمان وارد حسابرسی قیامت می شود ..
آیه شریفه قرآن می فرماید:
حال انسان وقتی دستش از این دنیا کوتاه می شود و در صحنه قیامت وارد میشه، وقتی می بیند هیچی ندارد و دستهایش خالی هستش.
تازه در اون زمان می گوید ای کاش برای زندگی آخرتم چیزی پیش می فرستادم.
و آن موقع تازه می گوید خدایا من را برگردان تا بتونم کار خوب آنجام دهم و دست پر باشم .که ندا میرسد دیگر راه بازگشتی نیست.
و آن زمان هستش که انسان احساس یاس و ناامیدی می‌کند
