به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه علمیه خواهران، با خانم سعیده سادات نبوی از اساتید معزز موسسه آموزش عالی معصومیه با رتبه سوم نهمین جشنواره علامه حلی (ره) مصاحبه ای صورت گرفت که تقدیم حضور می گردد:
ایشان تا پایان مقطع سطح ۳ رشته فلسفه اسلامی تحصیل کرده اند. سپس برای ادامه تحصیل در رشته ادیان ابراهیمی جذب دانشگاه ادیان و مذاهب شده و پس از اتمام دوره کارشناسی ارشد برای تحصیل در رشته کلام، گرایش فلسفه دین و مسائل جدید کلامی در مقطع دکترا جذب تربیت مدرس دانشگاه قم شده اند.
وی در سال ۱۳۹۶ از رساله دکتری تحت عنوان «انسانشناسی متکلمان امامیه بغداد (شیخ مفید و سید مرتضی): گزارش، تحلیل، نقد» دفاع نموده که رساله اش در اولین همایش کتاب سال بانوان که از سوی جامعة الزهراء (س) در اسفند ۱۳۹۷ برگزار شد، به عنوان اثر برگزیده انتخاب می شود.
همچنین مقاله ای تحت عنوان «حقیقت انسان و مرگ از دیدگاه سید مرتضی» در اولین جشنواره پژوهشی بانو امین در سال ۱۳۹۵ برگزیده شده و مقاله دیگری با عنوان «چیستی مرگ و چگونگی زندگی بازپسین از دیدگاه شیخ مفید و سید مرتضی» نیز در شانزدهمین جشنواره بانوی کرامت در سال ۱۳۹۸ حائز رتبه برتری می شود. در نهمین جشنواره علامه حلی با مقاله «رویکرد وظیفه گرایانه به ایمان و واکنشهای مختلف متکلمان امامیه تا قرن پنجم به آن» که در مجله نقد و نظر شماره ۱۰۵ چاپ شد، شرکت نموده و موفق به کسب رتبه سوم شدهاند.
با یک نگاه نقادانه، کاستیها و بایستههای پژوهشی طلاب حوزه خواهران جهت ارتقاء کیفی و کمّی آثار پژوهشی را تبیین بفرمائید.
آثار پژوهشی طلبه های خواهر را میتوانیم به دو بخش تقسیم کنیم: یکی تحقیق هایی که در راستای برنامه آموزشی اند، مانند تحقیق های کلاسی، پایان نامه و مقاله های مستخرج از آن؛ و دیگر تحقیق های خارج ار برنامه آموزشی مانند نگارش کتاب و مقاله های علمی در سطوح مختلف پژوهشی، مروری، ترویجی و تخصصی که نیاز به حمایت مادی و معنوی مؤسسه ها و مراکز پژوهشی دارد. پژوهش طلبه های خواهر در هر دو بخش دچار ضعفها و کاستیهای جدی است، بهخصوص بخش دوم که متأسفانه خانمها حضور چندانی ندارند. بخشی از این ضعفها به ضعف و نقص در آموزش -اعم از برنامه درسی، استاد، متن آموزشی و مانند آن- برمیگردد و بخشی هم به انگیزه های طلبگی که نتیجه اش این شده است که طلبه ها از نظر علمی آن طور که باید و شاید توانمند نیستند، درحالیکه لازمه فعالیت پژوهشی در درجه اول یکی دانش و سواد کافی است و دیگر انگیزه قوی درونی، و در درجه دوم کسب مهارتهای پژوهشی و از همه مهمتر آشنایی «عملی» با روشهای تحقیق تخصصی و نه صرفاً عمومی که متأسفانه باید گفت پژوهش خواهران در این زمینه هم دچار کاستی است.
با توجه به این ضعفها بایسته های پژوهشی هم تا حد زیادی معلوم میشود. نکته ای که میخواهم بر آن تأکید کنم، شناسایی استعدادهای پژوهشی باانگیزه و برنامه ریزی برای تربیت محققان متخصص در رشته های مختلف و مورد نیاز است که به تقویت کمی و کیفی پژوهش خواهران طلبه به خصوص در بخش دوم کمک بسیار میکند. نکته دیگری که به نظرم مهم است، مربوط به درس روش تحقیق است. استاد این درس -به خصوص روش تحقیق تخصصی- باید خودش هم دستی به قلم داشته باشد و کم وبیش اهل تحقیق باشد.
راهکارهایی که بنظر شما برای حضور فعال پژوهشی طلاب در مجامع علمی موثر است را بیان بفرمایید. (بعنوان نمونه، طرح و برنامههایی که جهت ترغیب و تشویق دانشپژوهان در پیش گرفتهاید.)
حضور فعال طلبه های پژوهشگر در مجامع علمی تنها یک راه دارد و آن هم رشد و پیشرفت و ارتقای «کیفی» پژوهش در حوزه های علمیه خواهران است. راهکار آن هم از خلال مطالبی که در پاسخ به سؤال قبل گفته شد، به دست میآید.
سپاسگزاریم که فرصتی را به این گفتگو اختصاص دادید.