سایت مدیریت حوزه علمیه خواهران استان قم

آقای شیعه در مورد تعریف بیماری سالک و عامل آن گفت: بیماری سالک یک بیماری پوستی مشترک بین انسان و حیوان از جمله جوندگان است که از طریق نیش یک پشه آلوده به نام پشه خاکی هنگام تغذیه خون بیمار به انسان سالم منتقل می شود. سالک یا لیشمانیوز بیماری جلدی عفونی ناشی از انگل لیشمانیا است. لیشمانیا انگلی تک سلولی است که در بدن انسان یا حیوان و پشه های ناقل بیماری سالک زندگی می کند.پشه خاکی جنس ماده خونخوار است و با مکیدن خون این انگل را می بلعد و سپس با نیش زدن پشه خاکی ماده آلوده این انگل به انسان یا حیوان سالم منتقل شده و باعث بروز زخم سالک می گردد. وی گفت: زخم های متعدد یا به علت گزش یا در بیشتر موارد به علت خاراندن زخم و انتقال انگل به قسمت های سالم پوست بروز می کند. زخم های سالک به شکل های متفاوت ، از جمله شکل خشک (نوع شهری ) و شکل مرطوب ( نوع روستایی ) بروز می کند. زخم های مرطوب بین شش تا نه ماه و زخم های خشک حدود یک سال دوام دارند به این معنی که زخم سالک کمتر از یکسال دوام یافته، پس از آن بهبود می یابد و جای آن به صورت جوش گاه فرو رفته و پایدار برای تمام عمر باقی می ماند که ممکن است اگر زخم در صورت فرد باشد به زیبایی فرد لطمه وارد کند. وی با پخش اسلاید، در ادامه گفت: سالک از طریق نیش پشه خاکی منتقل می شود یکی از مهمترین راههای پیشگیری، مبارزه با پشه و جلوگیری از ورود آن به محل زندگی است که در این راستا می توان اقدامات زیر را انجام داد: محافظت بدن در برابر نیش زدن پشه خاکی، پوشاندن قسمت های باز بدن، نصب توری فلزی با منافذ ریز به در و پنجره ها و خوابیدن در پشه بند، استفاده از پمادها و مواد دور کننده حشرات به هنگام کار و خواب، محافظت از زخم سالک و پوشاندن آن با گاز استریل، مبارزه با جوندگان و سگ های ولگرد، و در نهایت سم پاشی مناطق مورد نظر. آقای شیعه در مورد درمان این بیماری گفت: بیماری سالک قابل درمان است و برای درمان از ترکیبات پنج ظرفیتی آنتیموان به دو شکل تزریق موضعی و تزریق استفاده می شود. «درمان در انسان حتماً باید زیر نظر پزشک انجام شود»؛ تزریق موضعی معمولاً در چهار نقطه داخل زخم صورت می گیرد تا زمانی که رنگ محل تزریق در ضایعه متمایل به سفید گردد. مقدار تزریق بستگی به اندازه ضایعه دارد و فواصل درمان هفته ای یکبار می باشد. پانسمان ضایعه سالکی در کنترل بیماری از اهمیت خاصی برخوردار است . لذا لازم است جای زخم را روزانه یک یا دوبار با آب لوله کشی و صابون شسته و با بتادین یا پماد اکسید دوزنگ پانسمان شود.