به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه، معاونت فرهنگی مدیریت استان قم به مناسبت هفته جمعیت با طلاب واساتیدی که صاحب 4 فرزند به بالا هستند، مصاحبه ای ترتیب داد که در این مجال مصاحبه با خانم مرضیه علیزاده ایوری از طلاب مدرسه علمیه آیت‌الله ایروانی ره تقدیم حضور می گردد:

لطفا خودتون رو معرفی بفرمایید و بفرمایید که چند فرزند دارید.

1. نام: مرضیه

نام خانوادگی: علیزاده ایوری

سال تولد: ۱۳۵۹/۳/۱

تعداد فرزند: ۴

تحصیلات: اشتغال به تحصیل در مقطع سطح دو،  کارشناسی ارشد تفسیر و علوم قرآنی، مدرسه علمیه آیت الله ایروانی ره

2. پس از ازدواج تصمیم  داشتید صاحب چند فرزند شوید ؟ الان نظرتون درباره چندفرزندی چی هست ؟ قبل از ازدواج بخاطر اینکه در خانواده شلوغ بزرگ شدم و دیدن یک سری مشکلات بیشتر از دو تا بچه را مطلوب نمیدونستم اما بعد از ازدواج و مشاهده عینی خانواده هایی با تعداد کم فرزند دقیقا نظرم روی چهار فرزند بود ولی بعدها نظرم عوض شد و با بیاناتی که از مقام معظم رهبری و برخی کارشناسان دلسوز به حال کشور، مشکلات جوامع کم جمعیت و رفتن کشور به سمت بزرگسالی  شنیدم تا هر تعداد که خداوند متعال  روزی بفرماید شاکرم و مخلص تمام بندگان خدا

3. آیا همسرتان با شما هم نظر بود؟ بله ایشان هم نظرشان به ۴ فرزند بود اما با صحبت هایی که داشتیم نظر ایشان هم عوض شد

4. در صورت مخالفت همسرتان با فرزند آوری، چگونه با شما هم نظر شد؟ با صحبت کردن و دلایلی که از سمت اساتید جمعیت شناسی نظیر جناب آقای دکتر صالح قاسمی، خانم دکتر اردبیلی، جناب حجت الاسلام وافی و... داشتیم نه تنها قانع شدن بلکه دیگران را نیز تشویق میکنند.

۵. مانع اصلی تعدد فرزند را چه می بینید؟

مشکلات اقتصادی،  مستاجری، ضعف فرهنگی برخی مناطق،  تقلید از فرهنگ بیگانه و تاثیر پذیرفتن از الگوهای داخلی که متاسفانه به صراط مستقیم پیش نرفته و منحرف فکر میکنند.

 6. از نظر شما تحصیل و اشتغال مادران تا چه اندازه  می تواند مانع فرزند آوری شود؟

به نظر من تعداد فرزند ربطی به تحصیل مادر ندارد اگر مادر خودش همت بالایی داشته باشد و بتواند به گونه ای برنامه ریزی داشته باشد که هم به فرزند برسد هم به تحصیل و اشتغال فرزند آوری به هیچ وجه مانع تحصیل نمی شود همانطور که این امر را خیلی از بانوان کشور خودمان با تحصیلات عالیه وتعداد فرزندان ثابت کرده اند، ولی نباید این نکته را از نظر دور داشت که باید علاوه بر آن زیر ساخت هایی هم در جامعه آماده باشد تا بهتر این امر محقق شود نظیر مهد کودک، وسایل نقلیه ایاب و ذهاب، کم رنگ جلوه دادن  تبلیغات دشمن از طرف دولت و رسانه های فرهنگی کشور که از همه مهمتر هست.

7. چگونه در حال  تحصیل، رسیدگی به فرزندان تان را مدیریت کردید؟ (کمک گرفتن از دیگران، مرخصی تحصیلی، طولانی تر کردن زمان تحصیل، کمک داوطلبانه اطرافیان، هماهنگی با همسر و..)

بخاطر دوری از خانواده که من هیچ موقع نتوانستم روی کمک خانواده و اطرافیان حساب کنم ولی بخاطر حمایت هایی که از جانب همسرم شدم هیچ موقع ناامید نشدم با توجه به اینکه مشکلات زیادی هم داشتم قبل از اینکه حوزه را شروع کنم مدرک کارشناسی از دانشگاه گرفتم و چهارسالی که در دانشگاه تحصیل کردم همزمان با تولد دو فرزند اولم بود فاصله بین حوزه و دانشگاه فرزند سوم و همزمانی تحصیل در حوزه و تولد فرزند چهارم با اینکه سختی هایی به همراه داشت اما نه مانع از ادامه تحصیل میشد و نه اینکه خدای نکرده فکر کنم فرزندان مانع پیشرفت و تحصیل بانوان و من می شوند.

8. کیفیت برنامه های مدارس و مطالب آموزشی  تا چه انداره  کمک کار و انگیزه بخش در این هدف و میسر(فرزند بیشتر)،  شما را یاری دادند؟

مدارس و دانشگاه ها اگر از چندین سال قبل روی امر فرزند آوری کار میکردن وضع جامعه ما به این صورت که در حال حاضر هست نبود متاسفانه فرهنگ غربی تاثیر بدی روی اقشار تحصیل کرده گذاشته و انان را همسو با خودسان به بار آورده و بیشتر اعضا تمام مسائل را که غرب نشان می دهد نمی بینند و فقط جاهایی برایشان پر رنگ می شود که احساس میکنن جذابیت بیشتری دارد نظیر همان شعار فرزند کم تر زندگی بهتر و یا جایگزین قرار دادن چیزهای دیگر نظیر سگ و گربه بجای فرزند که شدیدا از طرف سلبریتی ها و برخی صاحب نظران تبلیغ میشود، اما متاسفانه هیچ گاه زن نماینده مجلس همان کشور غربی که با وجود یک یا دو فرزند در محل کار حاضر میشود، دیده نشده یا پر رنگ نمیشود که آنهم تشویق یا تبلیغی بر فرزند آوری باشد.

9. کدام مساله شما را به داشتن فرزند دوم و سوم و... ترغیب کرد؟

تک فرزندی معضل خطرناکی هست هم برای خانواده هم فرزند هم جامعه، چون کسانیکه تک فرزند هستند اکثرا دچار مشکلاتی هستند که نوعا از همان سنین کودکی خودش را نشان می دهد و در نوجوانی و جوانی به اوج می رسد از مشکلات روانی تا مسائل دیگر، اما وجود فرزندان دوم و سوم باعث رشد و تربیت بیشتر می شود در حقیقت این فرزندان هستنکه همدیگر را تربیت میکنن نه پدر و مادر خانواده ای که تعدادفرزندان بیشتری دارد از لحاظ تربیتی با مشکلات کمتری روبرو می شود تا خانواده ای که یک فرزند دارد البته تاکید روایات ائمه معصومین را هم نباید از نظر دور داشت ایشان نیز همیشه بر تعداد فرزند بیشتر تاکید داشتن همانطور که پیامبر گرامی اسلام بر زیادی امت شان نسبت به امت های دیگر مباهات میکنند.

10. با توجه به‌ تجربیات تان، فاصله مطلوب بین فرزندان چند سال است؟

بنظرم من فاصله زیاد بین فرزند اصلا خوب نیست چون باعث اختلاف بین فرزندان و عدم درک هم میشود اما فاصله سه سال نهایتا چهار سال میتواند فاصله ای باشد هم برای تقویت روحی و روانی و خصوصا جسمی مادر هم فاصله خوبی هست برای فرزند چون به مرحله ای می رسد که از وجود فرزند دیگر ترس و نگرانی ندارد و حتی اشتیاق و علاقه دارد به اینکه خواهر یا برادر کوچکتر از خودش را مانند عروسک نگاه کند و در نگهداری و کمک به مادر خیلی موثر هست.

11.آیا جنسیت فرزند برای شما و همسرتون مهم بود؟

خیر تنها چیزی که اهمیتی نداشت همین قضیه بود و فقط سلامتی و شادابی فرزندان اهمیت داشت و با اینکه الان چهار دختر دارم هیچ موقع ناراحتی از این انر برایمان ایجاد نشده خدارو شکر نه از طرف خودمان نه خانواده ها

12. با ذکر شرایط خود( تحصیل، تعداد فرزندان و جنسیت آنها) بیان کنید،  چه  محاسن و مشکلاتی در زندگی احساس می کنید؟

اشتغال به تحصیل در سطح دو دارم و همزمان در حال تدوین پایان نامه ارشد هستم  چهار فرزند دختر دارم  که همجنس بودن بچه ها با هم از جهات خیلی زیادی به نفع من و خودشان بوده و هماهنگی و دوستی که با هم دارند را باعث شده و از خیلی از مشکلاتی که ممکن است در خانواده هایی با فرزندانی با دو جنسیت دختر و پسر هستند طبق دیده و شنیده ها به دور هستم و با خیال راحتتر میتوانم برای بعضی از امور تصمیم گیری کنم.

13. از نظر شما مدارس علمیه تا چه اندازه در رسالت افزایش جمعیت موفق بوده اند؟ در این باره چه پیشنهادی دارید؟

 به نظرم از جانب حوزه نه خواهران و نه برادران هیچ امر تشویقی یا فرهنگی یا اجتماعی یا تبلیغی انجام نشده با توجه به اینکه حوزه های علمیه کانون نشر اسلام هستند و بسیاری از تصمیم گیری های کشور از این محل باید به تمام نقاط جهان برسد اما متاسفانه خصوصا در امر فرزند آوری کار بخصوصی انجام نشده و فقط انگشت شمار هستند طلابی که در زمینه جمعیت فعالیت میکنن ان هم بصورت جهادی نه اینکه بخواهند از جانب حوزه مورد حمایت قرار بگیرند،  من خودم شاهد بودم که چندین زوج طلبه که بخاطر ادامه تحصیل از فرزند آوری یا بخاطر فرزند آوری از تحصیل  منصرف یا عقب می اندازند که این نه به نفع خودشان و نه به نفع جامعه است.

بنظرم اگر شرایطی برای طلبه فراهم باشد که بجز تحصیل دغدغه دیگری نداشته باشد و این از جانب حوزه فراهم باشد میتواند مشوق خوبی باشد.

چرا وقتی در دانشگاه های غربی استاد و دانشجو با فرزند خردسال در کلاس درس حاضر میشود مادر طلبه در کشور اسلامی بخاطر فرزند یا از ادامه تحصیل منصرف شود یا علیرغم میل باطنی مجبور به گذاشتن فرزند در مهد شود، البته شاید این حرف مسخره بنظر برسد و اصلا امکان پذیر نباشد که البته بیراه هم نیست ولی اگر شرایط از همان ابتدا به گونه ای رغم میخورد که فرزند و تحصیل دو امر جدا نشدنی میشد مطمئنا برنامه ریزی های بهتری هم انجام میشد بقول معروف تا آدم در دریا نیفتد شنا یاد نمیگیرد.

تا موقعی که بخواهیم با بند و تبصره و سخت گیری جلو برویم نمی توانیم امید به این داشته باشیم که در حوزه اتفاق جدیدی بیفتد.

بنظر من حوزه علمیه ای موفق و نمونه خواهد بود که در کنار طلابی که فارغ التحصیل می شوند بتواند افتخار کند به اینکه ما در پنج سال یا هفت سالی که طلبه درس خوانده به جمعیت شیعه هم اضافه شده انهم با تدابیری که از سمت حوزه برایش فراهم شده نه اینکه نهایت کاری که انجام دهیم مرخصی تحصیلی بدهیم یا اجازه تحصیل غیر حضوری که بنظرم این امکانات نیست.

علاوه بر تمام این حرفها متونی هم که در حوزه تدریس می شود مطابق با چیزی نیست که بتوان از متن کتب طلبه القا شود به این امر متاسفانه متون آموزشی هم کلیشه ای و تکراری شدن و در بیشتر مواقع آموزش اسلامی نیست و ما در حوزه اسلامی بجای متن قرآن و اسلام باید نظرات فیلسوفان و دانشمندان غربی را بخوانیم با وجود این همه متون ناب اسلامی دست نخورده،  که اگر تحولی در این امر نیز صورت بگیرد علاوه بر علاقمندی افراد به دروس حوزوی رغبت ایشان به اموری چون فرزند آوری و تبلیغ برای ان نیز در طلاب نهادینه میشود.

اگر حوزه به سمتی برود که مفسر جمعیت شناسی باشد میتواند مبلغ جمعیت به دیگر مناطق فرستاده و کشور را از وارد شدن به مرحله بزرگسالی و کهنسالی نجات دهد.