اهميت معنويت و نیاز انسان به الگوی معنادار زندگی و تأسی از آن برای طی کردن مسیر کمال و تعالی، مدرسه علمیه حضرت خدیجه(سلام الله علیها) را بر آن داشت تا به مناسبت رحلت حضرت معصومه(سلام الله عليها)، چهارمين كرسی آزاد انديشی با موضوع «معنویت در سیر رشد» با نگاهی به زندگی علامه طباطبایی(ره) برگزار کند.
خانم نادره رحيمینژاد فارغالتحصيل رشته تفسير تطبيقی سطح 4 جامعةالزهرا(سلام الله عليها) ارائه دهنده کرسی، با استمداد از اخت علیبن موسیالرضا(عليهاالسلام)، ضمن بیان ضرورت وجود معنويت در رسيدن به كمال، معنويت را به معنی معنوی بودن، حقیقی و راست بودن، اصل و ذاتی بودن و مطلق، باطنی و روحانی بودن، دانست. این معانی، در مقابل مادی، صوری و ظاهری هستند.
خانم نادره رحیمی خاطر نشان کرد معنويت، معنایی است كه فقط با قلب شناخته میشود و زبان را در آن بهرهای نیست.
استاد حوزه علميه خواهران افزود: معنویتی که علامه طباطبايي(رحمةالله عليه) متلبس به آن بوده، معنویتی است که در مکتب قرآن و اهل بیت(علیهم السلام) ارائه شده و بر سه پایه معرفت، ولایت و مراقبت استوار است.
استاد جامعه الزهرا(سلام الله عليها) در بيان محور اول "معرفت" به دو حیطه معرفت نفس و معرفت رب اشاره كرد و معرفت نفس را راهی است برای معرفت رب دانست.
وی در باب معرفت، به دو بعدی بودن انسان اشاره كرد و گفت: ساحت جسمانی زوالپذیر و مَرکب روح و ساحت روحانی باقی و جاودانه است. آنچه که انسان را به مقام قرب الهی میرساند، تربیت و تقویت روح است که در دوران عمر محدود انسان در این دنیا با ابزار جسم و بدن انسان انجام میگیرد.
وی به بیان توفیقات والای معنوی علامه طباطبایی و سخنان بزرگانی چون آيتالله حسن زاده آملی، آيتالله جوادی و شهيد مطهری كه ايشان را مجسمه تقوا و معنويت و از اولياءالله مي دانستند پرداخت.
وی در ادامه به "ولايت" بعد دیگر معنویت پرداخت و با استناد به آيات "هو الاول و الاخر و الظاهر و الباطن" و "ونحن اقرب الیه من حبل الورید" یادآور شد اولین قدم در معنویت اسلامی، پذیرش موجودی برتر و تاثیرگذار تام در زندگی بشر و عالم هستی است و مسیر صحیح سیر به سوی خدا، ارتباط با ولایت و اسوه قراردادن آنها و کسب معرفت صحیح از سوی ایشان است.
وی به عنوان شاهد مثال به كلام زيبای امام رضا(علیه السلام) را كه "كلمة لا اله الا الله حصني" اشاره كرد و خاطر نشان شد علامه ولایت را تنها کشتی نجات و راه رسیدن به خدا میدانست و معارف دینی و توحید را از اولیای معصوم میگرفتند و در تنگنای زندگی علمی و عملی از توسل به ذوات نورانی آنان غفلت نمیکردند.
خانم رحيمینژاد، "مراقبت" را سومین عامل معنویت حقیقی برشمرد و بيان كرد كه در نگاه علامه راه رسیدن به کمال «فعل» و «ترک» است و این دو توجه کامل کردن به خدا و عدم توجه به غیر خداست. علامه، مانع شناخت و توجه به خدا را جهل نمیداند، بلکه غفلت را ریشه اصلی عدم توجه به خدا می داند. این غفلت در اثر اشتغال به امور بی ارزش دنیایی که قرآن از آن به لهو تعبیر می کند، حاصل می شود.
سپس خانم قاسمپور، طلبه مدرسه علميه حضرت خديجه(سلام الله عليها) به عنوان ناقد جلسه ضمن تشكر از استاد سوالاتی را از جمله اینکه «دوران جوانی كه انسان بايد شادی كند چه نيازی به معنويت است؟» و «آیا نمیشود در دوران بعد از جوانی به سراغ معنویت رفت؟» مطرح کرد.
خانم رحیمینژاد در پاسخ به پرسشها به علت حساسيت سن نوجوان و جوان و تاثيرگذاری اين سن ، غفلت از معنویت و نداشتن مراقبتهای لازم را جبرانناپذیر دانستند و مرتبهای از كمال كه با وجود آن مراقبتها نوجوان میتواند كسب كند ديگر نائل نمیشود.