به گزارش پایگاه خبری و رسانه ای حوزه علمیه خواهران، با خانم محدثه مولوی طلبه فرهیخته موسسه آموزش عالی حوزوی معصومیه، رتبه اول نهمین جشنواره علامه حلی (ره) مصاحبه ای صورت گرفت که تقدیم حضور می گردد:
محدثه مولوی از سال 83 پس از أخذ دیپلم تجربی وارد موسسه عالی معصومیه (س) شده و سطح 2 را آغاز نموده است و حوزه و دانشگاه را به طور همزمان ادامه داده اند و هر دو عرصه را همراه با کسب موفقیت های بسیاری پیموده اند.
ایشان فارغ التحصیل دکتری اخلاق از دانشگاه معارف قم، دارای سطح 3 در رشته فلسفه اسلامی از موسسه آموزش عالی حوزوی معصومیه (س)، کارشناسی ارشد در رشته فلسفه دین از دانشگاه باقرالعلوم (ع) و کارشناسی فلسفه از دانشگاه مفید به صورت بورسیه با رتبه عالی به پایان رسانده است.
خانم مولوی لطفا نام اثر پژوهشی برگزیده در این جشنواره و سایر آثار برگزیده خود را معرفی نمایید.
نقد و بررسی فلسفی دیدگاه دان مارکوس درباره سقط جنین از منظر اخلاقی، پایاننامه سطح 3 محدثه مولوی به راهنمایی دکتر علیرضا آلبویه.
از این اثر مقاله ای با عنوان «تحلیل و نقد دیدگاه دان مارکوس درباره نادرستی سقط جنین از منظر اخلاقی»، محدثه مولوی و علیرضا آلبویه در دانشگاه شهید بهشتی با درجه علمی پژوهشی در سال 97 به چاپ رسیده است.
مقاله دیگر در سال 1400 با عنوان «نقد اصل منافع تولید مثل و سقط جنین ناهنجار»، محدثه مولوی، علیرضا آلبویه، محسن رضایی آدریانی با درجه علمی پژوهشی در دانشگاه شهید بهشتی به چاپ رسید.
۲. از نظر شما روند ارتقاء رتبه علمی - پژوهشی طلاب در سالهای اخیر و به طور کلی ارزیابی شما از وضعیت کنونی طلاب مدارس علمیه استان قم از جهت مشارکت در مسابقات علمی- پژوهشی چگونه است؟
از سال 95 که با حلقه های پژوهشی دکتر آلبویه آشنا شدم و در جلسات کارگاهی ایشان شرکت کردم، شاهد تلاشهای بی وقفه ایشان در جهت ارتقاء سطح پژوهشی طلاب، مخصوصا طلاب حوزه های علمیه خواهران در مدارس علمیه مختلف از جمله معصومیه، خدیجه کبری، جامعه الزهرا و ... بودم که نتایج این تلاشها را در جشنوارهها نیز شاهد هستیم به گونه ای که حدود 5 اثر برگزیده نهمین جشنواره علامه حلی به راهنمایی ایشان بوده است، همچنین از طلاب خواهر در جشنواره فارابی نیز برگزیده شدند. اینها همه نشان از پیشرفتهای علمی پژوهشی طلاب در سالهای اخیر علی الخصوص پژوهش در مسائل نوپدید و مبتلابه جامعه امروز مانند سقط جنین، مسئله آب، تغذیه، شبیه سازی و ... را دارد.
۳.با یک نگاه نقادانه، کاستیها و بایستههای پژوهشی طلاب حوزه خواهران جهت ارتقاء کیفی و کمّی آثار پژوهشی را تبیین بفرمائید.
در ابتدا باید گفت علی رغم برگزاری کارگاه های متعدد روش تحقیق و پایان نامه نویسی و گذراندن واحدهای متعدد در این خصوص به علت عدم آموزش صحیح و در یک کلام عدم آموزش عملی نگارش تحقیق و پژوهشهای علمی، شاهد مهارت کافی در این زمینه نیستیم.
نکته بعد عجله و صبور نبودن برای نتیجه بخشی کار پژوهشی است، کار علمی پژوهشی، زمان بر است و تلاش مستمر، پشتکار پژوهشگر در وهله نخست و راهنمایی گام به گام و مستمر استاد راهنما از ابتدای امر تا انتها را می طلبد.
در نهایت حمایت نهادها و پژوهشگاه ها از طرحهای پژوهشی، طلاب پژوهشگر به صورت منطقی، ایمن و امیدوارکننده نسبت به آینده هم به لحاظ مادی و هم به لحاظ معنوی از بایسته های پژوهشی جهت ارتقاء کیفی و کمی آثار پژوهشی خواهد بود.
۴.به نظر شما علت وقفه های طولانی در نگارش پایان نامه های سطح3 چیست؟
فاصله استاد راهنما از طلبه و عدم پیگیری و همراهی استادان راهنما و طلاب به صورت گام به گام و کارگاهی است. به طور کلی ما آموزش و پژوهش را از هم جدا می پنداریم و به طلبه گویا اینگونه القاء میکنیم ابتدا واحدهای آموزشی را طی کن و سپس شروع به پایان نامه نویسی کن؛ در حالیکه درست نیست و همین امر سبب میشود طلاب بسیار توانمند حتی دچار وقفه های طولانی در نگارش شوند.
مشکل اصلی آن است که ما به طلاب طی دوره های سطح 2 و 3 واحدهای زیادی در خصوص روش تحقیق و پایان نامه نویسی آموزش میدهیم ولی متاسفانه اکثرا این واحدها در سطح تئوری و نظری باقی می مانند و کمتر به عرصه عمل وارد میشوند، این طور میشود که طلاب محترم در هنگام نگارش پایان نامه از آن هراس دارند، اما اگر در طور تحصیل به آنها از همان ابتدا در قالب کارگاههای عملی به صورت فصل به فصل نوشتن پایان نامه آموزش داده شود خود به خود در انتهای دوره، کار پژوهشی خود را تمام شده می یابند. البته این امر تلاش مستمر و پیگیری طلاب محترم را نیز خواهان است.
۵.راهکارهایی که بنظر شما برای حضور فعال پژوهشی طلاب در مجامع علمی موثر است را بیان بفرمایید. (بعنوان نمونه، طرح و برنامههایی که جهت ترغیب و تشویق دانشپژوهان در پیش گرفتهاید.)
به طور قطع می توانم بگویم برگزاری جلسات هفتگی با استاد راهنما مهمترین انگیزه و بهترین تشویق و ترغیب برای تلاش دانش پژوهان در مسیر پژوهش خواهد بود؛ چرا که وقتی دانش پژوه اهمیت موضوع را از جانب استاد خود می بیند، پیگیری او را از نزدیک نظاره گر است، او نیز پای کار می ایستد و لحظه به لحظه به توصیه ها و آموزشهای استاد راهنما گوش فرا داده و کار خود را جلسه به جلسه پیش خواهد برد و در نهایت بعد طی پروسه 6 ماه تا یکسال خود نیز به مهارت نگارش مقالات علمی پژوهشی دست یافته و او نیز میتواند یاریگر دانش پژوه دیگر باشد و این دومینوی مثبت ادامه خواهد یافت. بنابراین مهمترین راهکار، انجام پایان نامه ها به صورت کارگاهی و زیر نظر استاد راهنما از ابتدا تا انتها می باشد. اگر کارهای پژوهشی به این شیوه انجام شوند به طور قطع از هر پایان نامه سطح 3 دست کم یک یا دو مقاله علمی پژوهشی به انتشار خواهد رسید و این یعنی آثاری دارای بار علمی و به دور از تکرار.
نکته بعدی انتخاب موضوعات مبتلابه جامعه و جدید با استفاده از منابع به روز و تسلط به زبانهای مورد نیاز مانند انگلیسی و غیره که این مهم نیز به روش کارگاهی و ارائه در جلسات هفتگی با استاد راهنما میسر خواهد بود.
آموزش روش تحقیق و مقاله نویسی بهصورت عملی در قالب پایان نامه نویسی به صورت طرح پژوهشی از ابتدای ورود طلاب محترم به مقطع سطح 3 که توضیح جزئیات طرح در این مجال نمی گنجد.
از فرصتی که به این گفتگو اختصاص دادید متشکریم.